Miejsce: Bydgoszcz
Status: dead!
Kontakt: nie dotyczy 

Kolejne pismo z początku lat 90-tych. Tytuł? FUCKER. Ostro, ale takie to były czasy, subkultury za sobą nie przepadały, na koncertach awantury były standardem, a w nos można było też dostać od ekipy z innego osiedla… No ale nie o kombatantach miało tutaj być. A co można powiedzieć o zine? Ukazały się trzy numery, wszystkie w klasycznym, zeszytowym formacie A5, ale bardzo mocno różniące się pomiędzy sobą. Samo pismo było bowiem quasi kontynuacją szkolnej gazetki o wdzięcznym tytule „Śmieciara”, stąd też na okładkach zina co bardziej spostrzegawczy dopatrzą się podwójnej numeracji. Numery pisma różniły się pomiędzy sobą nie tylko objętością, ale przede wszystkim dopracowaniem i jakością materiałów. Numer pierwszy wyglądał jak większość ówczesnych pisemek, niewielka objętość, prawie same biografie, jakieś przypadkowe teksty utworów (The Exploited i Iron Maiden), mydło i powidło. Na plus można uznać jakość ksero, mój egzemplarz po prawie 25 latach jest nadal czytelny i dobrej jakości. Od numeru drugiego było już zupełnie inaczej, pojawiły się wywiady, dużo zdjęć, a jakość merytoryczna wszystkich materiałów była zdecydowanie lepsza. Numer ostatni, trzeci w kolejności, to już zupełnie dojrzałe pismo, w którym wszystko jest na swoim miejscu, układ zina jest przemyślany i widać efekty doświadczenia edytorskiego. Teksty są bowiem dopracowane, fajny jest raport ze sceny bydgoskiej (same młode zespoły), natomiast punktem kulminacyjnym jest bardzo dobry i obszerny wywiad z Mariuszem Kmiołkiem, z czasów początków Carnage Records oraz Kanadyjczykami z BLASPHEMY! Jak to się wszystko zmienia, wówczas był to mocno lekceważony i czasami wyśmiewany zespół, a dziś proszę – legenda. Na pewno fajnie było otrzymać z Kanady przesyłkę z odpowiedzią na wywiady od tego ekstremalnego zespołu! Niestety numer trzeci zakończył historię FUCKER zine, chociaż z pewnego źródła wiem, że większość materiałów do numeru czwartego było już przygotowana. Niestety o edytora zina, upomniała się wówczas MON-ika, czyli Ministerstwo Obrony Narodowej i niewątpliwie zaszczytna służba wojskowa która przyczyniła się do zgonu pisma… A skoro tak już przy edytorze jesteśmy, to nie sposób nie wspomnieć o zaangażowaniu Maćka Fludera, bo o nim mowa, w działalność ówczesnego podziemia. Maciek zorganizował w Bydgoszczy dwa koncerty pod szyldem „The last words of death”, gdzie na scenie pojawiły się takie ekipy jak IMPERATOR, Piekielne Wrota, Lastwar czy bydgoski SCARECROW. Opis tych koncertów znajdziecie zresztą w numerze drugim tego pisemka. Pomagał również przy organizacji innych imprez w tym mieście oraz tworzyła metalową audycję w lokalnym radiu PIK. To tyle z mojej strony ? Aaa, zapomniałbym, mój egzemplarz FUCKER zine 3, ma numer 197, tak się wówczas rozchodziły ziny!

---

---

---

---

Memorabilia

• 

• 

•