Miejsce: Ustka
Status opisu: kompletny, 5/5 numerów
Data opisu: 2022-11-06

Czarny Księżyc. Ależ udana nazwa dla zina, szczególnie dla takiego w klimacie Black Metal. I tak też był ten ziniacz, choć pierwszy numer tylko zapowiadał ukłon w tym kierunku sceny. Ten debiut to w ogóle ciekawa sprawa, bo… napisany był odręcznie 😊 przez dwóch edytorów ukrywających się pod pseudonimami Seducer oraz Nocturnal. Heh, odręcznie, zapał był, a dostęp do maszyny do pisania wcale nie był taki oczywisty. Tak jak pisałem, numer #1 to taki miks różnych styli i gatunków metalu, większość materiałów to biosy, są tylko dwa wywiady – z Cinis oraz Aberration. Całość dopełniają liczne flyery i załączone 2 newslettery. Numer 1 udał się zatem średnio. Bardzo duży przeskok jakościowy i merytorycznie był za to przy numerach kolejnych, szczególnie 2 i 3, przygotowanych z rozmachem, zawierających wiele interesujących materiałów, w tym kilka artykułów dotyczących szeroko pojmowanego pogaństwa i tematyki związanej ze sceną Black metal. Jak to było wówczas w zwyczaju, część tekstów była pisana także przez osoby z innych zinów czy zespołów, tak to wówczas działało – listy krążyły po Polsce siejąc zarazę he he. Mega ciekawostką numeru #3 jest wywiad z Fenrizem, przeprowadzony na żywo, podczas wyprawy Seducera do Norwegii. Seducer zawitał wówczas m.in. do historycznego już klubu Elm Street, gdzie spotykała się ówczesna społeczność związana z zespołami BM, m.in. rzeczony Fenriz, ale też ludzie z Dimmu Borgir czy Ved Buenes Ende. Był rok 1996 przypomnę. I jak widać, nie tylko Anextiomarius chciał jechać do Norwegii hehe. Przy wywiadzie jest jeszcze autograf Fenriza, fajna ciekawostka. W wyprawę na północ udał się wówczas rzeczony Seducer w towarzystwie Fyrste Kamila, edytora innego zina, którego też trzeba będzie opisać – nowosądeckiego THE OATH OF DEATH zine. Celem wyprawy było spotkanie z Sileniozem’em z Dimmu, ale całość potoczyła się nieco inaczej. Więcej o tych wydarzeniach możecie odsłuchać na YT, gdzieś tu obok daje obraz. Ostatni numer w wersji papierowej ukazał się w roku 1999, zawierał znów mniej materiałów, co widać poniżej przy opisie numeru. Materiałów mniej, ale nie znaczy że mniej ciekawe, wywiady są po prostu znacznie dłuższe, pytania rozbudowane i dotyczące raczej tematów około muzycznych, ideologicznych tak to nazwijmy. Autorem całości jest już tylko Seducer, drugiego z edytorów już wówczas nie było. Tenże Seducer podesłał mi lata temu numer #5 zina, wydany w roku 2003 już formie elektronicznej (CDR), więc też go tutaj także zamieszczam, pomimo że tak do końca nie spełnia definicji zina.

Na zakończenie warto wspomnieć, że Seducer, wraz z niejaką Aishą Thuringuethil, był równolegle autorem czterech charakterystycznych broszurek krążących niegdyś w podziemiu – Mity i legendy norweskie. W każdej broszurce opisana była inna postać z nordyckiej mitologii, w latach 90-tych była to mega ciekawa dla ludzi sprawa, bo dostęp do informacji był znacznie słabszy niż obecnie, takie informacje się łykało jak pelikan! U mnie ostała sie tylko jedna część broszurki („Frigga”), jak ktoś miałby pozostałe („Loki”, „Odyn” oraz „Thor”) – to zapraszam do kontaktu. 

---

---

---

---

---

---

Memorabilia – oryginalny flyer plus pieczątka zina na awersie ulotki