Miejsce: Będzin
Status opisu:  kompletny, 5/5 numerów
Data opisu: 2022-11-01

W Polsce powstało dotychczas zapewne kilkaset zinów, choć jeszcze tego nie mogę dokładnie potwierdzić, ale wytrwale liczę. A piszę o tym w tym miejscu dlatego, że były bardzo różne koncepcje edytorów na własne pismo, od zupełnie brawurowych, na tzw. żywioł czyli bez pomysłu, ładu
i składu, przez poprawne i zupełnie przewidywalne, aż po starannie przemyślane i zrealizowane. TEMPLE OF NOISE zine z Będzina należy zdecydowanie do tej ostatniej kategorii. Naprawdę fajnie bierze się (czy brało?), do ręki starannie zrobione pismo, gdzie na początku jest elegancki spis treści, strony są ponumerowane, a całość zszyta na grzbiecie! Co więcej, na okładkach jest nawet dokładne datowanie ukazania się danego numeru, a więc zupełnie tak jak w profesjonalnych pismach! Widać, że edytor miał szacunek dla potencjalnych czytelników – takim właśnie pismem jest Temple of Noise, dlatego tym bardziej warto poczytać o nim dalej. Co ciekawe – opisana koncepcja była konsekwentnie realizowana już od pierwszego numeru. Debiut jak to debiut, rządzi się swoimi prawami, ale tu jest udany! Widać że wywiady są przemyślane, pytania nie pospisywane z innych rozmów, no i są dłuższe niż przysłowiowe cztery pytania na krzyż. Staranne są także biografie, obowiązkowy elementem zinów, nie poprzepisywane z biosów kapel, tylko opracowane na ich podstawie – dzięki temu nie ma 3 zdań, z wyliczeniem 666 zmian składu. Przykład? Bios bardzo popularnego w PL szwedzkiego zespołu Desultory to w pierwszym numerze półtora strony. Zine dobrze zatem zaczął i ten poziom potem już tylko wygładzał, w kolejnych numerach było bowiem jeszcze lepiej. W drugim numerze wywiady są jeszcze dłuższe, a czcionka musiała być pomniejszona żeby toto pomieścić w jakichś rozsądnych ramach objętościowych. Wywiad były zarówno z krajowymi zespołami, jak i z zespołami z zachodu, są też ciekawostki m.in. wywiad z Mariuszem Kmiołkiem z Thrash’em All magazine oraz Andrzejem Mackiewiczem z Loud Out Records. Całość, wraz z rozbudowanymi recenzjami wydawnictw muzycznych stanowi świetny materiał dla każdego archiwisty i fana metalowej sceny lat 90-tych, a o dokładnej zawartości poszczególnych numerów poczytacie sobie poniżej.

Jak widać udało mi się zebrać wszystkie numery, jako ostatni wpadł do kolekcji numer 1, wiadomo, najbardziej trudno dostępny. I tu mała anegdota, bo pismo zostało pozyskane z zasobów biblioteki … Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tak, tak, egzemplarz zina trafił do archiwum najstarszej polskiej uczelni, niezła nobilitacja dla podziemnego pisma, prawda? Ja bym nawet o tym pewnie nie wiedział, ale pewien anonimowy sympatyk mojej działalności w czasie podróży służbowej do Krakowa poświęcił czas i skopiował dla mnie ten numer. Taka niespodzianka, dzięki MKart!

---

---

---

---

---

---

Memorabilia