Miejsce: Warszawa
Status opisu: niekompletny, brak nr #1
Data opisu: 2023-04-03

Dziś powspominamy warszawskiego zina zatytułowanego UNDER A CURSE, funkcjonującego sobie w drugiej połowie lat 90-tych. Na początek nieco statystyki, pismo ukazało się w 5 odsłonach, numeru debiutanckiego nie udało mi się namierzyć, natomiast pozostałe 4 numery jak najbardziej są już na półkach archiwum. Ostatni numer ukazał się ca. w 1998 roku, przy niektórych wywiadach pojawiają się już wówczas adresy skrzynek mailowych, symptom wielkiej zmiany w podziemiu, która doprowadziła nas do współczesnych form komunikacji.  Pierwsze cztery numery są autorstwa duetu, Adama i Karoliny, w ostatnim numerze pojawia się już tylko jeden adres, wspomnianego Adama, więc można założyć że wszystkie materiały są jego autorstwa. Jak widać po datach wydania poszczególnych numerów edytorzy z zapałem zabrali się za działanie, odstępy pomiędzy numerami jak na zinowe standardy, bardzo małe. Przeglądając teraz poszczególne numery znów fajnie widać jak rosło doświadczenie edytorskiej pary, z każdym numerem jakość i długość przygotowanych materiałów wyraźnie rośnie. Szkoda tylko że nie zawsze przepytywani stawali na wysokości zadania, bo patrząc na co poniektóre odpowiedzi na pytania to nie dziwota, że te zespoły nie zaistniały szerzej na scenie, z takim podejściem do tematu.  Takie „kwiatki” są np. w numerze #2, w całości poświęconym polskim zespołom, w tym lokalnym, o których niewiele dziś wiadomo. Ozdobą tego numeru są też dwie bardzo przeze mnie cenione relacje z koncertów, pewno nawet nie wszyscy ich uczestnicy, zarówno muzycy jak i widzowie, o nich pamiętają, a tu proszę, otwieramy zina i już wiemy że 30 marca 1996 można było ponucić pod sceną DK Zacisze na koncercie Atrophia Red Sun. Świetny materiał archiwalny! Szkoda że w kolejnym numerach już tego nie znajdziemy. Numer #3 przynosi jeszcze lepsze materiały, w szczególności chodzi o recenzje które wcześniej kulały, ale też wywiady. Najlepszy, taki życiowy z Vitem z Emptiness/Killer zine he he. Zespoły zagraniczne pojawiają się dopiero od nr #4, gdzie mamy Night in Gales, From Thy Ashes i solidne opracowanko na temat My Dying Bride, co ciekawe z podaniem źródeł z których pochodzą informacje, nietypowo jak na zina, bo też z wywiadów radiowych. Wspólną częścią wszystkich numerów jest też obecność osób ze sceny, nie tylko muzyków, są zatem edytorzy kilku zinów, poeta (tak, tak) czy w końcu w numerze #5 dystrybutor (Bahanale). W numerze ostatnim jest też zresztą relacja w Warsaw Summer Jazz Days oraz…. rysunkowy teatrzyk, odczarowujący to miejsce dla przeciętnego zjadacza chleba he he. Taka oto historia…

---

---

---

---

---

Memorabilia