Miejsc: Warszawa
Status opisu: kompletny, 3/3
Data opisu: 2024-10-20

Kolejny wpis dotyczy jednego z najstarszych polskich zinów, sam zresztą przez wiele, wiele lat byłem przekonany że to był fizycznie rzeczywiście pierwszy zine poświęcony metalowi w Polsce. Samego zina nigdy nie miałem w rękach, żadnego numeru, trudno też po tylu latach gdybać o jakimkolwiek nakładzie jaki trafił w Polskę, ale skany wszystkich numerów Metalliana pojawiły się w internecie już dawno, chyba na pierwszym forum Dorosłe Dzieci, dobre 20 lat temu. No i ten zine był przez te wszystkie lata uznawany za chronologicznie pierwsze metalowe pismo, być może również dlatego że zwrot takiej treści znajdziemy w edytorialu tego pierwszego numeru? Koniec końców, gdy się dokładnie poszuka to w treści zina znajdziemy bardzo dokładną datę jego ukazania się, czy raczej jak się to profesjonalnie mówi, zamknięcia numeru – 12 października 1986 roku. A to już pozwala na usystematyzowanie kolejności ukazywania się kolejnych zinów, biorąc pod uwagę wszystkie inne dostępne obecnie źródła. No dobra, ale co jeszcze mówi nam ten pierwszy numer? Otóż jest zadziwiająco przemyślaną i dopracowaną koncepcją. Zacznijmy od okładki –  spoziera z niej sam Lemmy, a dalej znajdziemy nawet przypis że zdjęcie zaczerpnięto z „Bravo”, no profesjonalny zabieg. Co ciekawe, taka notka jest przy każdym zdjęciu w zinie. Na okładce znajdziemy jeszcze nieco dziwny dopisek „Do użytku wewnętrznego”, widomy znak, że broszurka powstała jeszcze w czasach PRL i cenzury… Tak, tak, w owych czasach nie można było sobie tak po prostu coś napisać i potem to kopiować i rozprowadzać, odpowiednie służby musiały na takich działaniach trzymać łapę – czy aby nie rozpowszechnia się w te sposób jakich antypaństwowych albo równie podejrzanych treści. Znak czasów! Wewnątrz pierwszego numeru niewiele treści, biosy kilku kapel, jeden lakoniczny wywiad z Kreator, tłumaczenia tekstów i w zasadzie tyle. Ale tylko w zasadzie, bo podobnie jak w każdym z kolejnych numerów, znajdują się tam prawdziwe perełki dla archiwistów – relacje i nawet foty z koncertów których dziś już nikt nie pamięta! I na przykład w przypadku koncertu w Olsztynie 12 grudnia 1986, organizowanym nota bene przez Vader, odnotowano udział przyjezdnej publiczności m.in. z Otwocka i Białegostoku, zresztą sam edytor zina z Warszawy również tam zagościł i to on jest autorem opisu. To są konkrety jak się ten polski underground wykluwał i rozpędzał u swojego zarania. Widać po tym, że te macki podziemnych kontaktów i wymiany informacji już wtedy dość mocno były rozpuszczone po kraju. Drugi numer w niewielkim stopniu odbiega od poprzednika, wyszedł zresztą w krótkim odstępie czasu. Numer trzeci i zarazem ostatni pod ta nazwą ukazał się gdzieś w połowie roku 1997 i tu już różnice widać. Bardziej dopracowany, lepsze materiały i znów trzy unikatowe relacje z koncertów, w tym m.in. z pierwszej wizyty Metallica w Polsce, poza tym w numerze znalazło się kilka rozbudowanych biosów i krótkich recenzji. Wraz z tym numerem umarł Metallian, a narodził się bardziej znany Eternal Torment zine. Ale o tym drogie dzieci dziadek opowie innym razem…

---

---

---

---